چشم انداز

فی البداهه:   عزیزم! همه می گویند"مخاطب خاص شعرهای تو کیست که اینگونه واژه ها را به پاییز می کشی و به پایش می ریزی می گویند این "تو"ی شعرهایت کیست که یادش را به فانوس ماه آویزان می کنی و نامش را در میان ستاره ها می گذاری تا شب، مشق خود را از روی آن بنویسد... من جوابی ندارم "تو "خودت بیا و به تمام کسانی که به جای تو نوشته هایم را با حرص و ولع می خوانند، بگو که "تو" که هستی که در ذره ذره برگ های این درخت آفت زده رنگ گرفته ای؟ من فقط توانستم برای بستن دهان مردم دنبال یک نام مستعار و شایسته برایت بگردم همه چیز را کنار هم گذاشتم و نوشتمت"گیس گل" و این نخستین باری ست که,شعرهای مخاطب خاص ...ادامه مطلب